NON-MORTALITY

The practical master's diploma project, carried out in the Studio of Open Interpretations of Art under prof. dr. hab. R. Łubowski and asst. A. Radziszewski, confronts the viewer with the phenomenon of death and immortality. By creating a reflective space in which photographs, a film, and a spatial object are placed, the recipients are invited to engage in ambiguous reflections and to immerse themselves in the created symbolic-emotional situation. The self-portrait – a death mask, which is the central element of the project, along with photographic self-portraits and a film showing an ultrasound examination of the author – alludes to mortality, the cyclic nature of life, potential rebirth, and everything "in between" life and passing

Projekt „Nie-śmiertelność” to głęboka i intymna podróż przez życie, śmierć i odrodzenie, wynikająca z moich refleksji nad osobistymi doświadczeniami, obserwacjami oraz zgromadzoną wiedzą. Jest to wnikliwe studium przemijania, zainspirowane doświadczeniami straty bliskich, fascynacją filozofią wschodu, szczególnie hinduizmem, oraz badaniami nad psychologią transpersonalną i transcendentalnością. Istotny wpływ miały również rozmowy z rdzenną ludnością Australii, poznanie ich wierzeń i legend aborygeńskich, a także odwieczna fascynacja przyrodą i prawami natury.

W kameralnej, okrągłej przestrzeni, przypominającej kapliczkę-grobowiec, znajduje się osiem kwadratowych, czarnych ram na kształt tablic nagrobnych. Jednak, zamiast epitafium, przedstawiają one autoportrety transcendentne. Portrety te otaczają centralny kopiec czarnej ziemi, ze starannie ułożoną na jego wierzchołku maską pośmiertną, która symbolizuje przemijanie i odejście. Tworząc otwarty krąg, pozwalają odbiorcom wejść do środka i dokładnie przyjrzeć się wszystkim elementom projektu.

Za kopcem, wśród ustawionych na podłodze ramek z portretami, umieściłam wideo przedstawiające płód w łonie matki. Wideo to przypomina o cykliczności życia i śmierci, ukazując, jak te dwie skrajności przeplatają się w nieskończonym cyklu. Ziemia pod kopcem symbolizuje zarówno pochówki, jak i narodziny, ukazując nierozerwalny związek między życiem a śmiercią.

Projekt ma na celu stworzenie hipnotycznej atmosfery, która wprowadza w medytacyjny nastrój i skłania do głębokiej refleksji nad bytem. Pragnę połączyć trzy czasy – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – w jednej przestrzeni, aby uświadomić, że teraźniejszość zawiera w sobie przeszłość i przyszłość. Czas obecny nieustannie staje się przeszłością oraz tworzy przyszłość.

Każdy detal, od wideo po subtelne akcenty, ma za zadanie wytworzenie atmosfery, która pozwala odbiorcom wniknąć w rytmiczność i cykliczność życia, poczuć pełnię chwili obecnej oraz docenić wartość własnej egzystencji. Projekt „Nie-śmiertelność” stanowi medytacyjną odyseję istnienia, gdzie przeszłość i przyszłość stają się tłem chwili obecnej, która może okazać się czasem determinującym sens indywidualnego jestestwa naszego jednostkowego bytu.